Бала біздің болашағымыз.
Бала негізі өнегені алдымен отбасында ата-анасынан алады. Әрине, әркім өзінің баласын жаман болсын демейді, оның тәрбиелі, білімді болғанын қалайды. Әрі еңбек сүйгіш, жақсы адам болса,еліне халқына пайдасын тигізетіндей бір маман иесі болса екен деп тілейді. Менің басты мақсатым- осы балаларды ән мен жырға баули отырып көкіректері ашық, жүректері жұмсақ, әнді жырды жан жүрегімен түсін, ұғына білетін, сүйетін балаларды тәрбиелеу. Әр мамандықтың өз қиындығы өз қызығы бар. Осы бір балаларәлемінің теңізіне бір бойласақ, ешқашан басқа жақа кете алмайсың деп ойлаймын. Өйткені бала-пәк, тап-таза, мөлдір бұлақтың бастауын, көзін ашып, тұнығына қану үшін қаншама қиында, қызықты еңбек пен пен тер төгу керек десеңізші. Балаларды өз тіліне әдемі сөйлету, олардың ой-сезімдерін анық, еркін, көркем жеткізе алуға баулу-қазіргі таңда көптеген қиындықтар туғызып отыр. Басты себептерінің бірі- ата-анасының өз тілдерінде еркін сөйлей алмауы. Бірақ біз-ұстазбыз. Осы бір ауыз «Ұстаз» сөзінде қаншама мән, мағна бар! «Балаға білім беру үшін, ең алдымен оны тәрбиелеген жөн, тірбиесіз берілген білім мен мәдениеттің екінші ұстазы атанған данышпан, ойшыл, энциклопедист ғалым- Әбу Насыр Әл Фараби. Балаларымыздың балабақшаға жіберіп тәрбиешіге салып қойғанымыз жеткіліксіз. Ата-ана да тәрбиешімен тығыз қарым қатынаста болуы қажет.
